Şeyx İbn əl-Useyminə (Allah ona rəhm etsin) sual verirlər: “Şeyx, Darul-İslam və Darul-Küfrün tərifi nədir?”

Namazı tərk edəni kafir saymayanlar belə demişlər: “İslama girməklə insan üçün İslam hökmü sabit olmuşdur, yəni yəgin olaraq ona müsəlman hökmü verilmişdir. Belə bir insanı ancaq yəgin bir məlumata dayanaraq İslamdan çıxartmaq olar”.

Sual: Bizi faydalandırdığınıza görə Allah sizə bərəkət versin! Allahdan istəyirik ki, hamımızı sözə qulaq asıb, yaxşısına əməl edənlərdən etsin! Sualda deyilir ki, elmli olduqlarını iddia edən bəzi kəslər müsəlman hakimləri şəri və qeyri - şəri hakimlər olmaqla iki qismə bölürlər. Bu bölgünü hakimlərin Allahın hökmü ilə hökm verib-verməmələrinə əsaslandırırlar. Sonra da bəzi hakimlər barəsində deyirlər ki, onlar müsəlman olsalar da qeyri-şəri hakimlərdir. Həmçinin, onlara beyət də olunmur. Bu hakimlərə yalnız məsləhət baxımından qulaq asılır və itaət olunur.

Arxasınca daha böyük bir ziyan gətirəcək şəkildə hakimə öz narazılığını bildirmək icazəli deyil. Səndən soruşuram: ”Ey, müsəlman! Əgər sənə desələr ki, sənin istəmədiyin bir hakim həqiqətən də vəzifəsindən gedəcək, amma aşağıdakı müəyyən şərtlərlə: Birinci şərt: Bu halda sənin atan, anan və ya uşağın öldürüləcək. İkinci şərt: Ola bilsin ki, sənin zövcənin, bacının və ya qızının namusuna toxunulacaq. Üçüncü şərt: Sənin ölkən bütövlüklə dağıdılacaq. Dördüncü şərt: Milyonlarla insan öz ölkəsindən köçməyə məcbur olacaq, bir çoxları isə aclıqdan və soyuqdan öləcək.

Ümumən bilmək lazımdır ki, kafirlər iki hissəyə bölünür:

Hənbəl ibn İshaq rəvayət edir ki, əl-Vasiqin xəlifəliyi zamanı Bağdadın fiqh alimləri Əbu Abdullahın (İmam Əhmədin) yanına gələrək dedilər: “Ey Əbu Abdullah, bu məsələ (yəni, Quranın yaradılmış olması və s.) artıq həddini aşmış və camaat arasında yayılmışdır”. O soruşdu: “Nə etmək istəyirsiniz?” Həmin adamlar dedilər: “Biz öz başçımızın rəhbərliyindən narazıyıq, elə bu səbəbdən də səninlə məsləhətləşməyə gəlmişik”. İmam Əhməd onlarla bir saata yaxın söhbət etdikdən sonra dedi: “Sizə qəlbinizlə etiraz etmənizi tövsiyyə edirəm.

Şübhəsiz ki, ilk növbədə bilmək lazımdır ki, bu məsələ şəriət məsələlərindəndir. Demək olar ki, bütün fiqh alimləri, həmçinin bütün hədis alimləri öz kitablarında bu barədə “Qida kitabı” adlı xüsusi bölmələr açmışlar. Bu məsələdə diqqət olunası vacib olan qida məsələləridir. Müsəlman yediyinin, içdiyinin halal olmasına diqqət yetirməlidir və bu hər bir müsəlman üzərində vacibdir. Uca Allah bu barədə buyurur: “Ey insanlar! Yerdə olan halal və təmiz ruzilərdən yeyin, şeytanın addım izləri ilə getməyin! O, sizin açıq-aşkar düşməninizdir” (əl-Bəqərə, 168).

Müsəlman olan hər bir kəs öz rəhbərinə qulaq asıb itaət etməlidir. Həmçinin, onun ünvanına təhqiramiz sözlər deməkdən çəkinməlidir. Çünki, rəhbərlərə olan itaətsizlik həm dini, həm də dünyəvi məsələlərdə pis sonluğa gətirib çıxarır. Bu hallardan biri də müsəlman dövlətinin daxildən zəifləməsidir ki, İslam dövlətlərinin düşmənlərinin öz hiyləgər planlarını həyata keçirmək üçün gözəl fürsət yaradır. Əgər müsəlman rəhbər öz dövlətində sevilən biridirsə və onun əmrləri Allahın buyurduğu qaydalar üzrə öz dövlətində həyata keçirsə, İslam düşmənləri onlardan qorxar və onlara hörmət edərlər.

Cahillər (haqq, İslama dəvət çatmamış insanlar) 2 cürdür:


Əsli kafir olanlar, yəni özünə müsəlman deməyənlər. Məsələn, Kitab Əhli (yəhudi və xristianlar), bütpərəstlər, ateistlər və s. Belələri ilə müsəlmanlar dünyada kafir kimi davranırlar -- məsələn, öldükdə cənazə namazını qılmırlar, Kitab Əhli istisna olmaqla onların qızları ilə evlənmirlər, kəsdiyi əti yemirlər və s. Onların Axirətdəki halı isə Allaha aiddir. Səhih rəyə görə onlar Qiyamət günü imtahan olunacaqlar.