Səhabələrin dövründə çox böyük məsələlər və fitnələr oldu, lakin heç kim Peyğəmbərin ﷺ ölümündən sonra onun sağ olmasını, fitnələrin çözülməsində məşvərət etməsi baş vermədi.
Həmçinin Peyğəmbərin ﷺ vəfatından sonra heç kim iddia etmədi ki, Peyğəmbər ﷺ sağdırsa, onun yerinə heç kim xəlifə seçilə bilməz.

Aişə (Allah ondan razı olsun) bu hədisdə etdiyi hərəkəti inkar etmək üçün bunun bilməməzlikdən və yaşının az olmasına görə belə hallarda nə edilməsinin gərəkli olduğunu bilmədiyini qeyd etmişdir. Əslində, hədisin bu hissəsində etiraf var. Aişənin bunun səhv olduğunu etiraf etməsi isə bu əməlin icazəli olmadığını göstərir.
Aişənin bu əməli edib, sonra bir daha belə etməyərək səhvini etiraf etməsi o əməldən tövbə etməsinə və bu əməlin düzgün olmamasına dəlildir.

Bu şübhə də batil və cılız şübhədir. Bu şübhədə həm ziddiyyət, həm də tarixi bilməkdə cahillik və savadsızlıq var.

Birincisi, bu hədis 14 mənbəədə qeyd olunur və hər birində hədis ya münkər, ya batil, ya uydurma, ya da əsli olmayan bir hədis kimi rəvayət edilmişdir. İbn Abdul-Bərr (Allah ona rəhm etsin) rəvayət edir ki, bu rəvayət azğınların və xavariclərin uydurduqları hədisdir. İbn Həzm, əl-Beyhəqi, əs-Suyuti, İbn əl-Covzi və digərləri bu rəvayətin zəif olmasını qətiyyətlə demişlər.

Sünnədə gələn bəzi hədislərin Qurani-Kərimdə keçməməsi, Sünnəyə zərər sayılmır, çünki nə Qurani-Kərimdən, nə də sağlam ağıldan “Peyğəmbərin ﷺ sünnədə olan sözləri və hərəkətləri Qurani-Kərimdə qeyd edilməlidir” deyə bir zərurət yoxdur. Uca Allah Öz Kitabında Özünə itaət etməklə yanaşı, Öz Rəsuluna ﷺ da itaət etməyi əmr etmişdir. Ona görə də bütün hədislərin Quranı-Kərimdə qeyd edilməsi ehtiyacı aradan qalxmışdır. Bu haqda Qurani-Kərimdə bir çox yerdə qeyd edilmişdir. Uca Allah bir çox ayələrdə Allaha və Elçisinə itaət edilməsini qeyd edərək bunun xilas yolu olmasını vurğulamışdır:

Zəif hədisi dəlil gətirmək və onu insanlara sırımaq bidət əhlinin adətindəndir. Həqiqətdə isə həmin gətirdikləri dəlil onların dediklərinə dəlil deyil. Bidət əhlinin gətirdikləri şübhələrdən biri də üç alim barəsində dedikləri sözdür.

Bizim bu şübhəyə üç yöndən cavabımız var.

Birincisi, Peyğəmbər (ona Allahın salavatı və salamı olsun) məsciddə deyil, öz evində dəfn olunmuşdur. Çünki Peyğəmbərdən (ona Allahın salavatı və salamı olsun) rəvayət olunan səhih hədisdə deyilir: “Peyğəmbərlər öldükləri yerdə dəfn olunurlar”.

Onların bu iddiası Peyğəmbərin (sallallahu aleyhi və səlləm) dönəmində olan müşriklərin iddiası ilə eynidir. Uca Allah onların bu şübhələrini Öz kitabında rədd edərək belə buyurur: “Doğrusu, əsl din ancaq Allaha məx­susdur. Allahı qo­yub baş­qa­la­rını özlə­rinə dost tutan­lar: “Biz, onlara an­caq bi­zi Allaha daha çox yaxın­laş­dır­sınlar deyə ibadət edirik”– de­yirlər. Əl­bəttə ki, Allah ixtilaf etdikləri məsələlər barə­­də onların arasında Öz hök­münü ve­rəcək­.