Bu sözün xətadır. Belə ki, Əhli Sünnədən olanın fiqh və əqidədə etdiyi xətalara baxış eyni deyil. Fiqhdə xəta etdikdə ona nəsihət olunur və onun gətirdiyi rəy dəlillər vasitəsilə ona bildirilir. Bu da onun Əhli Sünnədə qalmasına maneə deyil və bu rəyi ilə də Əhli Sünnədən sayılır. Əqidə məsələsində isə xəta etdikdə ona səhv fikirləri bəyan edilir və bu fikrindən dönməsinə çağırılır. Batil fikrindən dönməsə çəkindirilir. Bunun da faydası olmasa təbdi (bidətçi) elan edilir. Diqqət etmək lazımdır ki, əqidə məsələsində səhv fikir üzərində israr edənə bu məsələlər izah edilməlidir.

Əksinə, xəvariclərin zərəri daha böyükdür və ona görə də onların məscidlərində namaz qılmaq digərlərinin məscidlərində namaz qılmaqdan daha təhlükəlidir. Belə halda onların şübhələrinə və bidətlərinə yoluxmaq təhlükəsi var. Belə bir qayda var; “əgər seçimdə iki zərər varsa, ən az olanı seçirsən”. Əşarilərin və digər firqələrin zərəri xəvariclərdən daha azdır, çünki xəvariclərin bidəti ən təhlükəli bidətlərdəndir. Hətta, cahil insanla xəvaric arasında seçim edəndə cahil və asilik edən insana üstünlük vermək lazımdır.

Təfsilatlı cərhdə alimlər cərh edilmiş şəxsin xətalarını sadalayıb ona elmi dəlillərlə rəddiyyə verirlər və həmin şəxsə fikrindən dönməsini nəsihət edirlər. Nəsihət fayda vermədikdə həmin şəxs təbdi olunur (bidətçi elan olunur) və artıq o insandan çəkinmək (ondan elm götürməmək) lazımdır. Şeyx əl-Albani (Allah ona rəhm etsin) deyir: "Cərh edən şəxs lap bir nəfər olsa da belə və etdiyi cərhində də xəta etdiyi bilinmirsə, onda onun cərhi təadil edənlərin (tərifləyənlərin) hamısının, hətta cümhur olsalar belə onlardan önə çəkilir”. (“Silsilə Hudə van-Nur” 3-cü kaset, 01:18-ci dəqiqə).

Əksinə, indi şübhələr daha çoxdur. Onlarla oturub-durmamaq salamat mənhəcdə olanların öz mənhəclərini qorumaq xətrinədir. Bu daha şiddətli olmalıdır. Onlarla oturub-durmağa icazə verilsə, sufi, xavaric, rafizi və digər bidətlərə düşən insanların sayı çoxalacaq. Bidət əhli ilə oturub-durmamaq Əhli Sünnənin üsul qaydalarındandır. İnsan öz övladını pis uşaqlarla oturub-durmağa qoymur, onun pis vərdişlər etməməsinə, başqa insanların təsiri altına düşməməsi üçün nəzarət edirsə, necə ola bilər ki, əqidəsi xarab olan insanlarla oturub-durmağa icazə verilsin?!

Müvazənət - yəni pis əməllərini saydığının yaxşı əməllərini də saymalısan. Əgər sən həmin insanın yaxşı əməllərini də sayırsansa, ona tabeçiliyə ağırırsan. Bidət əhlini bəyan etdikdə onun xeyir əməllərini də zikr edirsənsə, insanları aldatmış olursan. Çəkindirmə məqamında yaxşı əməllər zikr olunmur. İmam Əhməd (Allah ona rəhm etsin) Hüseyn əl-Kərabisi Quran məsələsində "Quran olan ləfzin məxluqdur deməyən kafirdir" dedikdə, İmam Əhməd ondan çəkindirməyə və bidətçi deməyə başladı. Onu danışdırmamağı və hətta onu danışdıranı danışdırmamağa çağırırdı.