Böyük şirkə düşən kəs cahilliyinə görə üzürlü olub-olmaması Əhli Sünnə alimləri arasında ixtilaflıdır. Şeyx İbn əl-Useymin (Allah ona rəhm etsin) deyir: "Heç bir kəs bir dənə də olsun dəlil gətirə bilməz ki, cahillik üzürlü deyildir. Bəli, belə rəy var ki, üzürlü deyil, lakin bu rəy zəifdir". (Şeyxin səsli yazısından).

Va aleykumus-Sələmu va rahmətullah. Bu şübhə təkfir əhlinin şübhələrindəndir. Belə ki, bir insanın kafir olması sübut olunmayıbsa, deməli hələ müsəlmandır və onunla müsəlman kimi müamilə (ona münasibətdə davranış) olunur. O insana hüccət çatdırıldıqdan, kafir olmasında heç bir şübhə qalmayandan sonra onunla kafir kimi müamilə edilir. 

Va aleykumus-Sələmu va rahmətullah. Bidət əhlinin başda gedənlərinə nəinki salam verilmir, heç onun verdiyi salam belə alınmır. Müxalifləri hicrət etmək barədə Şeyx Abdullah ibn Abdur-Rahim əl-Buxarinin (Allah onu qorusun) günümüzdə olan sələf şeyxlərin də məsləhət gördüyü dərsləri var. Bu dərslərin kitab formasında çapı da mövcuddur. Orda isə qədim alimlərdən bidətçidən salamı kəsmək barəsində dəlillər gətirilir.

Va aleykumus-Sələmu va rahmətullah. Məkkə müşrikləri Tövhid kəlməsi olan "lə iləhə illəllah" kəlməsini qəbul etmirdilər və özlərini İslama nisbət etmirdilər. İndiki müsəlmanlar isə Tövhid kəlməsi olan "lə iləhə illəllah" kəlməsini qəbul edir və özlərini müsəlman sayaraq İslama nisbət edirlər. Onlar İslam dinindən çıxaran əməllər etsələr də şəriətin tələb etdiyi şərtlər həmin adamın üzərində cəmlənməyincə bizim onu İslamdan məhrum edib kafir saymağa ixtiyarımız yoxdur.

Əhli-Sünnənin mənhəcinə müxalif olan hər bir mənhəcdən çəkindirmək vacibdir.

Peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) buyurdu: "Din nəsihətdir". Soruşduq: "Kimə?" Peyğəmbər (salləllahu aleyhi və səlləm) buyurdu: "Allaha, kitabına, rəsuluna, müsəlmanların rəhbərlərinə və bütün müsəlmanlara". (Muslim, 55).

Va aleykumus-Sələmu va rahmətullah. Hər hansı bir insanın təhlükəli fikirləri, əqidəyə zidd fikirləri bəyan edilirsə, onun yaxşı əməlləri zikr edilmir. Bu adamın yaxşı əməlləri qeyd edilsə, insanlar aldanar və bu bidətçi haqda yaxşı zənnə düşə bilərlər. Bu da həmin bidət edənin batil fikirlərinin bəzi insanlar tərəfindən qəbul olunmasına gətirib çıxara bilər. Uca Allah kafir, münafiq və fasiqləri məzəmmət edərkən onların yaxşı əməllərini zikr etmir.

Va aleykumus-Sələmu va rahmətullah. Çünki, xəvariclərin zərəri daha pisdir. Belə bir qayda var; “əgər seçimdə iki zərər varsa, ən az olanı seçirsən”. Əşarilərin və digər firqələrin zərəri xəvariclərdən daha azdır. Çünki, xəvariclərin bidəti ən təhlükəli bidətlərdəndir. Hətta, cahil insanla xəvaric arasında seçim edəndə cahil və asilik edən insana üstünlük vermək lazımdır.

Xeyr, cərhdə icma və ya cumhur şərt deyil. Bu qayda qəbul olunsa, biz görəcəyik ki, bir çox bidətçilərin cərh olunmasında icma və ya cumhur yoxdur. Təfsilatlı cərhin təadildən öndə olması cərhdə icmanın olmamasının dəlillərindədir. Belə ki, cərhdə icmanın olmasını qəbul etsək, onda o bidətçilər ki, ayrı-ayrı dövrlərdə müxtəlif alimlər tərəfindən cərh olunublar, icma olmadığına görə onlara bidətçi sayılmayacaqlar. Hədis alimlərinin həyatından da bilmək olur ki, bəzi hədis alimləri bəzi ravilər haqda məlumatlı olmayıblar.