Alimlər Əli ibn Abdul-Həmid əl-Hələbini qısa olaraq aşağıdakı səbəblərə görə cərh etmişlər:
- Dinlər birliyinə, dinlər qardaşlığına, dinlər bərabərliyinə, firqələr arası yaxınlığa, demokratiyanı tətbiqə çağıran, özündə küfrlər olan "Ammən risaləsini" tərifləməsi;
- Bu risaləni İslam dinini şərh edən, özündən əvvəl belə bir risalə olmayan bir risalə adlandırması;
- Bu risaləni təriflədiyi cümə xütbəsini çap edərək, iki dəfə fəxrlə yayması;
- Bir neçə kitab və kasetlərində bu risalənin bir neçə əqidə xətalarını daşımasına baxmayaraq tərif etməsi;
- "Vətən konfransı" (mutəmər vataniy) adlı dinlər birliyinə dəvəti iqrar edən konfransda iştirak edib və yekun aktını imzalaması;
- Səhabələrə tən etməyi icazəli bilməsi;
- Bəzi səhabələrə qorxaq vəsfini verməsi;
- Səhabələrə "çör-çöp" (ğusəiyyə) vəsfini verən və başqa bidətlər sahibi Əbu Həsən əl-Məribini, təkfirçi əl-Məğravini, Muhəmməd Həssəni, Əbu İshaq əl-Huveynini tərifləyərək, fəzilətli sələfi şeyxlər adlandırması;
- Şəxslərlə imtahan etməyi inkar etməsi və bunu yalnız bidət başçıları ilə olunmasını icazəli bilməsi;
- Ləcnə alimlərinin dedikləri kimi iman məsələlərində azğın murciyələrin etiqadında olması;
- Müasir xavariclərlə alimlərin arasında olan ixtilafın fiqhi-ictihadi ixtilaf adlandırması;
- "Mucməl etiqad Əhli Sünnə vəl-Cəməa" adlı iman mövzusunda yazdıqları risaləyə yalanla şeyx Əhməd ən-Nəcminin, şeyx Rabinin, şeyx Muhəmməd ibn Hədinin, şeyx Muhəmməd Bəzmulun adını yazması və bu elm əhlini orada olanlara müvafiq olmalarını göstərməsi;
- Şeyx Muhəmməd Bəzmulun dediyi kimi adı çəkilən bu risaləyə elm əhlinin verdikləri bu düzəlişləri ora əlavə etməyərək, oradakı xətalara bir dəyişiklik etməyərək risaləni çap etməsi;
- Elm əhlindən gətirdiyi nəqllərdə mənanı pozmaqla, onların sözlərini kəsib-doğrayıb gətirməsi;
- Cərh və tədildə sələfi mənhəcinə müxalif qaydalar qoyması;
- Mənhəclə əqidənin arasında fərq qoyması, "əgər əqidə güclü və sağlam olarsa, mənhəcdəki ixtilaflar sələfilikdən çıxarmır" deməsi;
- "Muvazənət" qaydasını gətirməsi;
- "Fikirləri düzəldirik, insanları cərh etmirik" batil qaydasını deməsi;
- Bidətçi görməkə icma şərtini qoyması;
- "Bidət əhlinə qarşı dəlillərlə, sübutlarla, təfsilatlı olaraq qaldırılmış hüccətlər barədə "bunu götürməyi heç kimə məcbur etmək olmaz" (ilzəm) deməsi;
- Telekanallardan birinə çıxaraq, yarı çılpaq aparıcı qadınla bir masa ətrafında oturması (Şeyx Raslənin bu haqda ona güclü rəddiyyəsi var);
- Cavanları Hicaz alimlərinə yox, onun özünə qayıtmasını deməsi;
- Şeyx ibn Bəzin adından yalan danışaraq deməsi ki, guya "Şeyx ibn Bəzz təkfirçi Səfər Həvali barəsində "Bu əsrin ibn Teymiyyəsi" deməsi;
- Şeyx Rabiyə, Şeyx Ubeyd əl-Cəbiriyə, Şeyx Muhəmməd ibn Hədiyə tən etməsi, Şeyx Saleh əs-Suheymi onun barədə bidətçi dedikdən sonra şeyxə təhqir edici sözlər deməsi;
Özü öz əleyhinə şəhadət edir ki, məndə dəyişikliklər olub.
Va aleykumus-Sələm va rahmətullahi və bərakətuh.
Alimlər Əli ibn Abdul-Həmid əl-Hələbini qısa olaraq aşağıdakı səbəblərə görə cərh etmişlər:
- Dinlər birliyinə, dinlər qardaşlığına, dinlər bərabərliyinə, firqələr arası yaxınlığa, demokratiyanı tətbiqə çağıran, özündə küfrlər olan "Ammən risaləsini" tərifləməsi;
- Bu risaləni İslam dinini şərh edən, özündən əvvəl belə bir risalə olmayan bir risalə adlandırması;
- Bu risaləni təriflədiyi cümə xütbəsini çap edərək, iki dəfə fəxrlə yayması;
- Bir neçə kitab və kasetlərində bu risalənin bir neçə əqidə xətalarını daşımasına baxmayaraq tərif etməsi;
- "Vətən konfransı" (mutəmər vataniy) adlı dinlər birliyinə dəvəti iqrar edən konfransda iştirak edib və yekun aktını imzalaması;
- Səhabələrə tən etməyi icazəli bilməsi;
- Bəzi səhabələrə qorxaq vəsfini verməsi;
- Səhabələrə "çör-çöp" (ğusəiyyə) vəsfini verən və başqa bidətlər sahibi Əbu Həsən əl-Məribini, təkfirçi əl-Məğravini, Muhəmməd Həssəni, Əbu İshaq əl-Huveynini tərifləyərək, fəzilətli sələfi şeyxlər adlandırması;
- Şəxslərlə imtahan etməyi inkar etməsi və bunu yalnız bidət başçıları ilə olunmasını icazəli bilməsi;
- Ləcnə alimlərinin dedikləri kimi iman məsələlərində azğın murciyələrin etiqadında olması;
- Müasir xavariclərlə alimlərin arasında olan ixtilafın fiqhi-ictihadi ixtilaf adlandırması;
- "Mucməl etiqad Əhli Sünnə vəl-Cəməa" adlı iman mövzusunda yazdıqları risaləyə yalanla şeyx Əhməd ən-Nəcminin, şeyx Rabinin, şeyx Muhəmməd ibn Hədinin, şeyx Muhəmməd Bəzmulun adını yazması və bu elm əhlini orada olanlara müvafiq olmalarını göstərməsi;
- Şeyx Muhəmməd Bəzmulun dediyi kimi adı çəkilən bu risaləyə elm əhlinin verdikləri bu düzəlişləri ora əlavə etməyərək, oradakı xətalara bir dəyişiklik etməyərək risaləni çap etməsi;
- Elm əhlindən gətirdiyi nəqllərdə mənanı pozmaqla, onların sözlərini kəsib-doğrayıb gətirməsi;
- Cərh və tədildə sələfi mənhəcinə müxalif qaydalar qoyması;
- Mənhəclə əqidənin arasında fərq qoyması, "əgər əqidə güclü və sağlam olarsa, mənhəcdəki ixtilaflar sələfilikdən çıxarmır" deməsi;
- "Muvazənət" qaydasını gətirməsi;
- "Fikirləri düzəldirik, insanları cərh etmirik" batil qaydasını deməsi;
- Bidətçi görməkə icma şərtini qoyması;
- "Bidət əhlinə qarşı dəlillərlə, sübutlarla, təfsilatlı olaraq qaldırılmış hüccətlər barədə "bunu götürməyi heç kimə məcbur etmək olmaz" (ilzəm) deməsi;
- Telekanallardan birinə çıxaraq, yarı çılpaq aparıcı qadınla bir masa ətrafında oturması (Şeyx Raslənin bu haqda ona güclü rəddiyyəsi var);
- Cavanları Hicaz alimlərinə yox, onun özünə qayıtmasını deməsi;
- Şeyx ibn Bəzin adından yalan danışaraq deməsi ki, guya "Şeyx ibn Bəzz təkfirçi Səfər Həvali barəsində "Bu əsrin ibn Teymiyyəsi" deməsi;
- Şeyx Rabiyə, Şeyx Ubeyd əl-Cəbiriyə, Şeyx Muhəmməd ibn Hədiyə tən etməsi, Şeyx Saleh əs-Suheymi onun barədə bidətçi dedikdən sonra şeyxə təhqir edici sözlər deməsi;
Özü öz əleyhinə şəhadət edir ki, məndə dəyişikliklər olub.
Başqa bir çox zəlalətləri var.
Mövzular: